2 sene

Daha dün kolum kadar manasız bakan insan yavrusu bugün annneaa napıyon diyo. Kakamı tuvalete yapmıcam diye bana çemkiriyo. Sıç annem ortaya sıç diyorum keh keh gülüyo. Yemeklerden sonra afiyet olsun diyerek tabağını itiyo. Müzik dinlemeyi seviyo. Dans edemiyo komik oluyo. Resim çizicem diye makyaj malzemelerime dadanıyo. Kendime oje sürerken yeni sürülmüş ojeye parmak basıp iz bırakıyo. O parmak izi silinir mi kardeşim. Silmiyorum. Mis gibi bozuk ojeyle dolaşıyorum. Sabah kalkınca asabi oluyo konuşmuyoruz bi müddet. Sonra ayılınca günaydın diyo. Parka gitmeyi seviyo saatlerce süs havuzuna bakıp iç geçiriyo. Aklından ne geçiyo bilmek isterdim. Güvercinlere evden ekmek taşıyo. Kargalara tutkuyla bağlı. Kedilere,köpeklere,ağaçlara sarılıyo. O kadar güzel ki. O kadar sevgi dolu ki. İnanılmaz geliyo bunlar hep. Hadi artık eve gidelim dediğimde of diyo. Posta koyuyo bana. Karakterli epey. Kızdığımda,sabrım taşıp bağırdığımda gurur yapıyo. Çok ince tondan "annecim" diyo. O annecim bana mermi oluyo,bıçak oluyo,ok oluyo. Kalbime öyle korkunç saplanıyo ki ağzıma sıçaydım da bağırmayaydım çocuğa diyorum. Vicdan yaptırıyo bana serseri.Sarılıyo bana. Özür dilerim dediğimde ağlamaya başlıyo boynumda. O gözyaşlarını saklamak ve her kızdığımda onlara bakmak,aferin sana allahın salağı gerzek diye burnuma sokmak istiyorum. gülüyo,kahkaha atıyo,gülerken iç çekiyo. İnsan yani. Sen ben gibi. Çok garip. Ben yetiştiriyorum. Benim kopyam gibi hareket ediyo. Gülmesi bitince burnuna dokunuyo benim gibi. Kalem tutuşu bile benim gibi. Sevdiğimiz çizgi filmler bile aynı. Şarkı söylüyoruz beraber. İlk defa dinlediği şarkıları uyduruyo dıgıldıyo mırıldanmaya çalışıyo. Gerçekten bunların hepsi bana hayret veriyo. Saatlerce konuşabilirim hakkında, hiç tanımadığım birine bak abisi/ablası benim çocuk bu ben yaptım BEN YAPTIM! Diye göstermek istiyorum. Öğle uykusuna yatsın da azcık nefes alayım diye beklerken akşam yatınca da özlüyorum. Çok plansız ve belki de çok hazır olmadığım bi zamanda doğduğu için neredeyse ilk 5-6 ay bişey hissedemedim. Daha yapacak çok şeyim vardı nerden çıktı ki şimdi bebek diye düşündüğüm için devasa pişmanım. Her şey yapılıyomuş arkadaşım çocukla. Daha keyifli oluyomuş. Daha yorucu oluyomuş. Değmez mi? Değer elbet. Bana hayatımın bu güzel 2 senesinde inanılmaz duygu yüklemesi yaptı el kadar bebe. affetmeyi,boşvermeyi,şükretmeyi,vicdanlı olmayı,kendime iyi bakmayı,etrafımı görmeyi öğretti. İyi ki öğretti. Belki farkında değil ama beni güzel insan yaptı. İyi ki yaptı. İyi ki oldu. İyi ki bizim oldu. İyi ki doğurdum. Doğururken akşam güneşinin batırdığım,hayatıma ışık olan Güneş'im iyi ki doğdu.